De behoeftehiërarchie van Maslow
De Amerikaanse psycholoog Abraham H. Maslow (1908 – 1970) was aanvankelijk 
aanhanger van het behaviorisme, maar ontwikkelde in de jaren '60 de humanistische psychologie. Hij zag de mens als een uniek gemotiveerd individu met een brede waaier drijfveren. Elk mens streeft naar zelfverwerkelijking of zelfontplooiing. Om dit bereiken moet een aantal fundamentele menselijke behoeften minimaal bevredigd zijn. Al deze fundamentele behoeften zijn aangeboren. Op deze wijze ontstond een hiërarchie van de menselijke behoeften ook wel bekend als de Piramide van Maslow.
aanhanger van het behaviorisme, maar ontwikkelde in de jaren '60 de humanistische psychologie. Hij zag de mens als een uniek gemotiveerd individu met een brede waaier drijfveren. Elk mens streeft naar zelfverwerkelijking of zelfontplooiing. Om dit bereiken moet een aantal fundamentele menselijke behoeften minimaal bevredigd zijn. Al deze fundamentele behoeften zijn aangeboren. Op deze wijze ontstond een hiërarchie van de menselijke behoeften ook wel bekend als de Piramide van Maslow.- De meest basale behoeften zijn de fysiologische of primaire biologische behoeften zoals voedsel en drinken (maar ook zaken als warmte, zuurstof etc.). Primair omdat ze te maken hebben met overleven en we om weinig anders zullen geven zolang die behoefte niet is bevredigd.
- Zodra we ons hebben verzekerd van voldoende voedsel en drinken, richten we ons op onze veiligheidsbehoeften onze behoefte aan bestaanszekerheid. Zaken als beschutting, bescherming, zekerheid en stabiliteit. Komen we in onbekende situaties of veranderen er bepaalde dingen, dan kan innerlijke onrust ontstaan.
- Wanneer bovenstaande behoeften zijn vervuld, richten we ons op onze sociale behoeften, door Maslow omschreven als de behoefte om bij een bepaalde groep te horen. Aan deze behoeften wordt voor een deel tegemoetgekomen door ons gezin, maar later bevredigen we die ook door ons bij clubs en verenigingen aan te sluiten.
- Vervolgens trachten we ons verlangen naar (zelf)waardering en erkenning te vervullen waarbij twee zaken van belang zijn:
► de behoefte aan zelfwaardering: een gevoel van zelfvertrouwen door waardering voor jezelf, je succes en voor wie je bent. Dit houdt ook in verlangen naar vrijheid, onafhankelijkheid, verlangen een individu te zijn, en zelfwaardering voor wat je in dit opzicht al hebt bereikt;
► de behoefte aan waardering door anderen: respect, aanvaarding, erkenning als persoon, erkenning op grond van kwaliteiten, verwerven van een bepaalde status, een 'eigen plaats' in de groep op grond van je 'jou-zijn'.
- De hoogste staat die een mens kan bereiken is die van zelfverwerkelijking. Deze persoon komt te voorschijn wanneer aan de behoeften aan achting is voldaan en het individu niet langer wordt gedreven door de behoefte om zichzelf te bewijzen, hetzij voor zichzelf, hetzij tegenover anderen. We zijn meer en meer de persoon die we in aanleg ook zijn. Bij mensen die zichzelf verwezenlijken speelt vooral de behoefte aan zin en doel in hun leven. Zij willen dat hun werk, hun bezigheden en hun bestaan waarde hebben, een bijdrage voor anderen vormen. Zij voelen zich vrij van angst, en vrij van de waardering of beoordeling van anderen. Op basis van het bereikte zelfvertrouwen komen zij, als vrij mens, toe om te realiseren wat in ons is, zonder belemmeringen van binnen (in onszelf) of van buitenaf. Het is het niveau van de vrije zelfontplooiing.
Bron: http://www.btsg.nl/infobulletin/Maslow.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten